MIJN VERHAAL

Toen mijn opa overleed, erfde ik een Marseille tarotdeck. Mijn opa was atheïst en totaal niet spiritueel en het deck was nog ongebruikt. Vlak voor hij overleed veranderde er iets in hem en gebeurde er iets bijzonders. Ik had het voorrecht bij zijn overlijden aanwezig te mogen zijn en we hebben afscheid kunnen nemen. Hij zei tegen me: 'Ik wacht op je aan de rand van de woestijn.'

 Ik heb mijn opa's voorbeeld gevolgd en heb het deck heel wat jaren ongebruikt in de kast laten liggen. Mijn focus lag op mijn studie theaterwetenschap en ik volgde veel vakken in de filosofie omdat het me mateloos interesseerde. Op een dag kwam het tarotspel aan bod in een les en pakte ik het weer op. Mijn reis was begonnen!

Inmiddels ben ik heel wat decks verder en heb ik veel boeken gelezen over tarot. Door middel van de kaarten en de symboliek komt er een gesprek op gang en krijg je inzicht in je intuïtie. Ik geloof niet dat de kaarten een vastomlijnd toekomstbeeld schetsen, maar wel dat het verschillende paden kan belichten. De sturing kun je vervolgens zelf doen door hernieuwd inzicht en met hulp van het universum.